نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 462
از خودش دفاع کند پس مانعی
نیست که یکی یا هر دو برای صلح و سازش از حق خود بگذرد وَ إِنْ تُحْسِنُوا
وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیراً نصیحتی است
بمردان که اگر نیکی کنید و حق نادیده گرفته شده زن را بدهید و از اعراض
پرهیز کنید پیش خدا مأجور خواهید بود که خدا به عمل شما آگاه است. 129-
وَ لَنْ تَسْتَطِیعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَیْنَ النِّساءِ وَ لَوْ
حَرَصْتُمْ فَلا تَمِیلُوا کُلَّ الْمَیْلِ فَتَذَرُوها کَالْمُعَلَّقَةِ
نمیشود میان دو زن عدالت واقعی پیدا کرد مثلا بهر دو یکسان علاقه داشت و
با هر دو بیک اندازه سخن گفت. انسان باین عدالت مأمور نیست، بلکه عدالت
میان دو زن آن است که به هر یک منزل و لباس و طعام لائق بحال تهیه کند و
همخوابه بودن شرعی را بعمل آورد، لذا فرموده به عدالت واقعی هرگز قادر
نخواهید بود ولی از زنی که مورد علاقه کمتر است، تمام اعراض نکنید که او را
بلا تکلیف گذارید گویی زن بیشوهر است. از امام صادق علیه السّلام نقل
شده: مراد از «تعدلوا» محبّت و علاقه است [1]. گویند: این آیه با آیه
فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَواحِدَةً عدم جواز تعدّد زوجات را
میرساند ولی این، اشتباه است مراد از این آیه عدالت واقعی یا محبّت و
علاقه است و منظور از أَلَّا تَعْدِلُوا عدالت در لباس و مسکن و خوراک و
همخوابه بودن است و آن مقدور میباشد پس آیه فَانْکِحُوا ما طابَ لَکُمْ
مِنَ النِّساءِ مَثْنی وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ به قوّت خود باقی و از ضروریّات
اسلام است. وَ إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ کانَ
غَفُوراً رَحِیماً خطاب است به مردان که سازش کنید و از بلا تکلیف گذاردن
زنان بپرهیزید که موجب غفران و رحمت است. 130- وَ إِنْ یَتَفَرَّقا یُغْنِ اللَّهُ کُلًّا مِنْ سَعَتِهِ وَ کانَ اللَّهُ واسِعاً حَکِیماً.[1] تفسیر
عیاشی عن ابی عبد اللَّه فی قول اللَّه وَ لَنْ تَسْتَطِیعُوا أَنْ
تَعْدِلُوا بَیْنَ النِّساءِ وَ لَوْ حَرَصْتُمْ قال: فی المودة.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 462