کلمه‌ها

امانات: امانت: چیزی که شخص را برای آن امین دانسته و باو داده‌اند، این کلمه مصدر است به معنی مفعول (امانت: ما أو تمن علیه) امانات جمع آنست.
حکمتم: مراد از حکم در آیه قضاوت و داوری است.
نعما: آن در اصل «نعم شیئا هو» است یعنی خوب چیزی است آنچه خدا شما را با آن موعظه می‌کند. «ما» تمیز «هو» است که فاعل «نعم» می‌باشد.