نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 37
19 دین در نزد خدا
اسلام است، کسانی که بآنها کتاب داده شده در دین اختلاف نکردند مگر بعد از
آمدن آگاهی و علم و از روی حسد در میان خود، هر کس آیات خدا را انکار کند،
همانا حساب کردن خدا سریع است. 20- اگر با تو مجادله (و ستیز) کردند بگو
من و پیروانم خود را بخدا تسلیم کردهایم، باهل کتاب و درس ناخواندهها
(مشرکین) بگو: آیا اسلام آوردهاید، پس اگر اسلام آوردند هدایت یافتند و
اگر اعراض کردند، بر تو ابلاغ است و بس، خدا (بکار) بندگان بینا است. 21-
کسانی که آیات خدا را انکار میکنند و پیامبران را بنا حق میکشند و کسانی
را که بعدالت فرمان میدهند، به قتل میرسانند، آنها را بمجازات دردناک
بشارت بده. 22- آنها کسانی هستند که اعمالشان در دنیا و آخرت هدر و باطل شده و مدد کاری ندارند. 23-
آیا نمیبینی کسانی را که مقداری از کتاب (تورات) بآنها داده شده، دعوت
میشوند بسوی کتاب خدا (قرآن) تا میانشان حکم کند، سپس گروهی از آنها با بی
اعتنایی سرپیچی میکنند. 24- این بدان علت است که گویند آتش بما نمیرسد مگر چند روزی، دروغی که ساختهاند در دینشان آنان را فریب داده است. 25-
چگونه خواهد بود، چون آنها را جمع کنیم برای روزی که شکی در آن نیست، و
بهر کس آنچه کرده تمام داده میشود، و آنها مظلوم نمیشوند.
کلمهها
الدین: دین در اصل بمعنی طاعت و جزاء است، شریعت را از آن دین گفتهاند، که طاعت و فرمانبری در آن ملحوظ است (بقره/ 132). اسلام: انقیاد و تسلیم شدن. «اسلم الرجل: انقاد». بغیا: حسد. کینه. ظلم. آن در اصل به معنی طلب یا طلب توأم با تجاوز است. امیین: درس ناخواندهها. مراد از آن مشرکین است مفرد آن امّی میباشد. (بقره/ 78).
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 37