نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 32
حرث: کشت. زرع. دنیا: مؤنث ادنی بمعنی نزدیکتر. در قاموس قرآن گفتهایم، زندگی امروز را از آن «دنیا» گفتهاند که از زندگی آخرت بما نزدیکتر است. مأب: باز گشت. زمان باز گشت. مکان بازگشت در آیه معنای سوم مراد است. ازواج: جمع زوج بمعنی جفت. بزن و مرد اطلاق میشود. رضوان: رضایت. خوشنودی. القانتین: قنوت بمعنی دوام طاعت است. قانتین آنهایی که پیوسته در طاعت خدایند. الاسحار: جمع سحر. کمی بصبح مانده را سحر گویند: «السحر: قبیل الصبح». قسط: عدالت. فاعل آن مقسط است، ولی بفتح قاف بمعنی ظلم و فاعل آن قاسط آید.
شرحها
در این آیات روشن شده که غریزه جنسی و وسائل مادی، مورد پسند انسان بوده
و خدا او را چنین آفریده است، علّت انحراف مردم همان حب مال و جاه و عشق
نسبت به آنها است، ولی اینها همه متاع و وسائل این دنیا زود گذرند، باید در
جهان طوری از اینها بهره برد که زندگی قیامت تباه نشود، آخرت مال کسانی
است که در این دنیا با عدالت و انصاف و فرمانبری از حق زندگی کنند. خدایی
که «قائم بقسط» و عدالت است درباره نیکوکاران و بدکاران بعدالت رفتار خواهد
فرمود. 14- زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ
الْبَنِینَ وَ الْقَناطِیرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ
وَ الْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ این هفت چیز از
مصادیق مشتهیات هستند، تزیین و مورد پسند بودن آنها از جانب خداست، و بشر
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 32