نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 31
17- آنها استقامت ورزان، راستگویان، مطیعان، انفاقگران و آمرزش خواهان در سحرگاهان هستند. 18-
خدا (با ایجاد جهان منظم) عیان کرده، ملائکه و دانشوران گواهی دادهاند که
معبودی جز او نیست و کارش بعدل است، خدایی جز او نیست، توانا و حکیم است.
کلمهها
الشهوات: شهوت بمعنی رغبت و دوست داشتن است و در این آیه بمعنی مفعول است یعنی مشتهیات میباشد. بنین: بعید نیست پسران و دختران هر دو مراد باشند، و برای تغلیب «بنین» گفته شده چنان که در یا بَنِی آدَمَ. قناطیر:
جمع قنطار بمعنی مال کثیر است، آن در اصل بمعنی محکم کردن است «قنطرت
الشیء: احکمته» ولی راغب آن را جمع قنطره به معنی «پل» میداند. مال کثیر
را قنطار گفتهاند که انسان را مثل «پل» بسوی راحتی عبور میدهد مقدار آن
را هزار و دویست اوقیه، هزار و دویست مثقال، هزار دینار، هزار و دویست
دینار و بعضی مقداری از طلا که پوست گاوی را پر کند گفتهاند. الخیل:
اسبان، این جمع از لفظ خود مفرد ندارد، خیلاء بمعنی تکبر است، اسبان را از
آن خیل گفتهاند ظاهرا همه مصداق کثرت هستند که سوار شونده در خود احساس
تکبر میکند و یا اسبان در راه رفتن متکبر میباشند (قاموس قرآن). مسوّمه: علامتدار. نشاندار. ظاهرا آن از سیما بمعنی علامت است. انعام: چهار پایان. جمع نعم. بقرینه «و الخیل» مراد از آن گاو، گوسفند و شتر است (انعام ثلثه).
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 31