نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 309
تقسیم حاضر شدند چیزی به آنها بده [1]. 9-
وَ لْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعافاً
خافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللَّهَ وَ لْیَقُولُوا قَوْلًا سَدِیداً
این آیه و آیه بعدی میرساند که خوردن مال یتیم و ضرر زدن به یتیم باعث
عقوبت دنیا و آخرت است، و اثر بدش به فرزندان او میرسد، از حضرت صادق علیه
السّلام نقل شده: در کتاب علی بن ابی طالب علیه السّلام هست: آنکه مال
یتیم را به ظلم بخورد بعد از او کیفرش در دنیا به فرزندانش میرسد و در
آخرت بخودش، اما در دنیا همان است که فرموده وَ لْیَخْشَ الَّذِینَ ... و
اما در آخرت، همان است که فرموده: إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ
الْیَتامی ظُلْماً ... [2] در این مضمون روایات دیگری نیز هست. این آیه
تطبیق میشود به کسانی که اموال یتیم در دست آنهاست و به کسانی که به هنگام
وصیت میت یا در غیر آن در کار یتیم سخن ناصواب و غیر مقید میگویند. یعنی:
بترسید از خوردن مال یتیم کسانی که اگر از پس خویش فرزندان ناتوان
میگذارند بر آنها بیمناک میشوند، پس از خدا بترسند و در کار یتیمان سخن
صواب و مفید بگویند و اللَّه العالم. از ابن عباس نقل شده: کسی که
میترسد یتیمانش ضایع شوند، از خوردن مال یتیمان بپرهیزد و بر آنها نیکی
کند. و نقل شده: آنکه در نزد مریض حاضر میشود به او نگوید که مال خودت را
در آزاد کردن بردگان و در صدقه انفاق کن بلکه به یتیمان مریض نظر داشته
باشد چنان که به یتیمان خود نظر دارد [3].[1] «عن
ابی جعفر (ع) «و اذا حضر القسمة اولوا القربی و الیتامی و المساکین
فارزقوهم منه و لیقولوا لهم قولا معروفا» قلت أ منسوخة هی؟ قال لا اذا حضرت
فاعطهم». [2] تفسیر عیاشی. [.....] [3] تفسیر آلاء الرحمن.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 309