[سوره النساء (4): آیات 7 تا 10]

اشاره

لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ لِلنِّساءِ نَصِیبٌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ کَثُرَ نَصِیباً مَفْرُوضاً (7) وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکِینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً (8) وَ لْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعافاً خافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللَّهَ وَ لْیَقُولُوا قَوْلاً سَدِیداً (9) إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامی ظُلْماً إِنَّما یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَیَصْلَوْنَ سَعِیراً (10)
7- برای مردان از آنچه پدر و مادر و خویشان گذاشته‌اند سهمی هست برای زنان از آنچه پدر و مادر و خویشان باقی گذاشته‌اند سهمی هست (از آنچه گذاشته شده) کم باشد یا زیاد، سهمی معین.
8- و چون خویشان میت و یتیمان و فقرا در وقت تقسیم حضور یافتند، چیزی از مال بآنها بدهید و با آنها سخن شایسته بگوئید.
9- بترسند از ظلم بر یتیم کسانی که اگر از پس خویش فرزندان ناتوان می‌گذراند و بر آنها بیمناک می‌شوند، پس از خدا بترسند و سخنی درست بگوئید (که به حال یتیمان مفید باشد).
10- کسانی که اموال یتیمان را به ظلم می‌خورند، فقط در شکمشان آتش فرو می‌برند و حتما بآتش افروخته داخل خواهند شد.