نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 28
12- قُلْ لِلَّذِینَ کَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلی جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهادُ. در
دو آیه گذشته یک قاعده کلّی و شاهد آن بیان گردید، در این آیه خطاب به
کفار میکند و میگوید: حکایت شما نیز همان است، مطلب آیه، عام، ولی ظاهرا
مورد نظر یهود «بنی قینقاع» یا همه یهودیان مدینه بوده است. کفار با مردن
بتدریج بسوی جهنم جمع میشوند و در آخرت بآن داخل میگردند. 13- قَدْ
کانَ لَکُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتا فِئَةٌ تُقاتِلُ فِی سَبِیلِ
اللَّهِ وَ أُخْری کافِرَةٌ ظاهرا مراد از «فئتین» مسلمانان و کفار در جنگ
«بدر» است یعنی ای یهود مدینه واقعه «بدر» که کفار در آن مغلوب شدند برای
شما شاهدی و عبرتی باشد که دست از لجاجت بردارید. یَرَوْنَهُمْ
مِثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَ اللَّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ
یَشاءُ به نظرم مراد آنست که مسلمانان کفار را دو برابر خود میدیدند،
یعنی: با وجود آنکه دشمن را دو برابر خود میدیدند باز خدایا ریشان کرد و
غالب شدند، این اشاره به شکوه و ثروت یهود است، یعنی شما گمان نکنید که در
اثر کثرت افراد و ثروت مغلوب نمیشوید، مشرکان با آنکه دو برابر مسلمانان
دیده میشدند باز مغلوب گردیدند. مراد از رَأْیَ الْعَیْنِ ظاهرا آنست که
با چشم میدیدند، خیال نبود. ناگفته نماند: مسلمانان در «بدر» سیصد و
سیزده نفر و کفار حدود هزار نفر بودند، اگر مسلمین آنها را دو برابر خود
ببینند باز یک ثلث کمتر دیدهاند و این با تقلیل که در آیه وَ إِذْ
یُرِیکُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَیْتُمْ فِی أَعْیُنِکُمْ قَلِیلًا ... انفال/
44 کاملا میسازد (دقت شود). إِنَّ فِی ذلِکَ لَعِبْرَةً لِأُولِی
الْأَبْصارِ ولی یهود از آن عبرت استفاده نکرده مورد غضب قرار گرفتند،
ظاهرا «ذلک» اشاره بهمه مطالب آیات چهارگانه است.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 28