کلمه‌ها

لتبلون: یعنی امتحان می‌شوید. بلی (بر وزن علم) به معنی فرسوده شدن است، امتحان را از آن، ابتلاء گویند که گویی ممتحن، امتحان شده را فرسوده و خسته می‌کند.
عزم: قصد. اراده. تصمیم. آن در آیه به معنی معزوم و مطلوب (مصدر بمعنای مفعول) است در کشاف گوید: «مما یجب العزم علیه من الامور.»
میثاق: پیمان اکید. ماده وثاق (بفتح و کسر واو) به معنی بستن و آنچه با آن می‌بندند آمده است.
نبذوه: نبذ: انداختن و ترک کردن چیزی از روی بی‌اعتنایی است.
وراء: به معنی «پس» و «پیش» هر دو آید در آیه به معنی «پس» است.
ظهورهم: ظهر: پشت. جمع آن ظهور است.
یفرحون: فرح: شادی توأم با تکبر. لذا گویند در شادی مذموم بکار می‌رود.
یحمدوا: یعنی: ستایش شده و ستوده شوند.
مفازه: نجات و محل نجات. مصدر و اسم مکان است در آیه ظاهرا مکان مراد است.
ملک: (بر وزن قفل): در استعمال قرآن به معنی حکومت و اداره امور است.

شرحها

در این آیات روشن شده که رسیدن به هدف توأم با مشکلات است، هیچ امّتی بدون فداکاری قادر به پیاده کردن مرام خود نیست، اگر قومی تقوی