responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 2  صفحه : 231

است، زخم را قرح گویند که درد خالص دارد.
حسبنا: یعنی کافی است و بس است برای ما. آن در اصل به معنی حساب است چون کفایت را بحساب حاجت است.
سوء: بلاء و ناگواری است.
ذلکم: همان ذلک است که نسبت بطرف خطاب ذلکما و ذلکم گفته می‌شود.

شرحها

پس از آنکه ابو سفیان با یاران خود از «احد» باز گشتند به محلّی به نام «روحا» [1] رسیدند در آنجا از بازگشتن پشیمان شده و یکدیگر را ملامت کردند:
این چه کاری است نه محمّد را کشتید و نه دختران مدینه را باسارت گرفتید!! یاران محمّد را کشتید و آن گاه که عده کمی از آنها باقی ماند دست از کشتار کشیدید.
بر گردید تا باقی مانده را از بین ببرید.
این خبر به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله رسید، آن حضرت خواست دشمن را بترساند، یارانش را به تعقیب ابو سفیان خواند و منادی آن حضرت اعلام کرد، فقط کسانی می‌توانند در این کار شرکت کنند که دیروز در میدان «احد» حاضر بوده‌اند، هفتاد نفر با آن حضرت از مدینه خارج شده و در هشت میلی مدینه به محلّی بنام «حمراء الاسد» رسیدند که یکی از بازارهای عرب بود.
عده‌ای از یاران آن حضرت زخمی بودند ولی با آن حال به تعقیب دشمن خارج شدند، در آنجا یکی از مشرکان بنام «معبد خزاعی» بخدمت آن حضرت رسید، قبیله خزاعه مسلمان و مشرک همه طرفدار آن حضرت بودند، معبد بآن حضرت گفت: شکست شما در «احد» بر ما ناگوار بود، آن گاه بطرف روحاء حرکت کرد، دید ابو سفیان با یارانش قصد برگشتن به مدینه را دارند، ابو سفیان چون


[1] محلی بود در راه مکه که از مدینه 40 یا 36 میل فاصله داشت.
نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر    جلد : 2  صفحه : 231
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست