کلمه‌ها

اصابتکم: صوب به معنی نزول و قصد است. بلیّه و گرفتاری را از آن جهت مصیبت گویند که انسان را قصد کرده و یا بر او نازل شده است، اصابه به معنی رسیدن و نازل شدن است.
انی: ظرف زمان و مکان است به معنی (کی- کجا) به معنی استفهام (چطور) نیز آید منظور از آن در آیه مکان (کجا) است.
نافقوا: یعنی منافق شدند. نفق و نفاق در اصل به معنی خارج شدن یا تمام شدن است.
فادرءوا: درأ: دفع کردن. «درأه درأ: دفعه» فادرءوا یعنی دفع کنید.
فرحین: فرح (بر وزن الف) شادمان. جمع آن فرحون است.
یستبشرون: ابشار و استبشار به معنی شاد شدن است، استبشار به معنی طلب شادی و بشارت دادن نیز آید چنان که در اقرب الموارد آمده: «استبشره به: بشّره»