نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 213
داشتید
آزمایش بشود و در میدان عمل پیاده گردد، چون ادعاها در عمل پیاده شوند
بعضیها مصداق: فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ ... و بعضیها مصداق لَوْ
کانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ ... میگردند و هر یک به نتیجه کار خود میرسند. سوم:
اینکه بوسیله این قربانیها راهتان مشخص و ایمانتان از آلودگیهای شرک خالص
میگردد. هر چه با زحمت بدست آیند محبوبتر میشود توحید خالص آن است که در
راه آن خون نثار شود وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ آری خدا از اول
بدرون دلها آگاه است ولی باید آنها در میدان عمل آزمایش شوند تا هر کس به
نتیجه عمل خود برسد. کار با آرزو، درست شدنی نیست. 155- إِنَّ الَّذِینَ
تَوَلَّوْا مِنْکُمْ یَوْمَ الْتَقَی الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ
الشَّیْطانُ بِبَعْضِ ما کَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ
اللَّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ. مقصود از «الجمعان» دو گروه مؤمنان و کفار
میباشند که در «احد» با هم گلاویز شدند، این آیه روشن میکند که علّت فرار
فراریان گناهانی بود که قبلا مرتکب شده بودند و شیطان از آن راه در آنها
نفوذ کرد (معلوم میشود گناه گذشته در هموار نمودن راه گناه آینده مؤثر
است.) ولی خدا آن گناه را که مرتکب شدند بخشید چون او آمرزنده و بردبار
است.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 213