تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 149

حبل: ریسمان. مراد از آن در اینجا دین خداست.
الف: تألیف به معنی الفت دادن، جمع کردن و مأنوس نمودن است.
شفا: کنار و حاشیه. (و بکسر- ش) به معنی صحت و سلامتی است.
حفرة: حفر: کندن. حفرة: گودال.
انقذکم: نقذ به معنی نجات دادن است، انقاذ و استنقاذ نیز به همان معنی هستند.
أمة: جماعتی که قصد یا وجه مشترک دارند «ام» در اصل به معنی قصد است «امه: قصده».
معروف: خوب. آن در اصل به معنی شناخته شده است (بقره/ 178).
منکر: بد. نکر به معنی ناشناختن، منکر به معنی ناشناخته است کار منکر و امر منکر آن است که عقل سلیم و شرع آن را قبیح و ناپسند بداند (قاموس قرآن).
مفلحون: فلح، فلاح و افلاح: رستگاری. مفلحون: رستگاران.
تبیض: یعنی: سفید می‌شود. بیاض به معنی سفیدی است، آن در آیه از باب افتعال است.
تسود: یعنی: سیاه می‌شود. آن از سواد به معنی سیاهی است.
فاسقون: فسق در اصل به معنی خارج شدن است کافر را فاسق گویند که از دین خارج شده، گناهکار را فاسق گویند که از مقداری از عمل دینی خارج شده است.

شرحها

در آیات گذشته به مسلمانان تذکر داده شده که از دسیسه کفار بر حذر باشند، به دنبال آن، در این آیات مؤمنان به هم بستگی و فشردگی صفوف دعوت

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 149

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست