[سوره آل‌عمران (3): آیات 96 تا 97]

اشاره

إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدیً لِلْعالَمِینَ (96) فِیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً وَ لِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ (97)
96- اولین خانه‌ای که برای مردم بنا شده همان است که در بکه است با برکت و هدایت برای جهانیان است.
97- در آن آیات روشن هست، مقام ابراهیم، هر که بآن داخل شود ایمن می‌شود، زیارت این خانه برای خدا بعهده مردم است هر که قدرت رفتن داشته باشد او هر که آن را ترک کند خدا از جهانیان بی‌نیاز است.

کلمه‌ها

بیت: مسکن اعم از آنکه از سنگ باشد یا غیر آن (اطاق- خیمه) و دار از آن اعم است و شامل همه نوع خانه می‌باشد.
بکه: بک در لغت به معنی ازدحام است، زمین کعبه و اطراف آن بواسطه ازدحام مردم بکه نامیده شده (قاموس قرآن) [1].
مبارک: بروک به معنی ثبوت، برکت فائده ثابت و مبارک، چیزی که در آن فائده ثابت باشد (قاموس قرآن).
آمن: کسی که در ایمنی است، از امن به معنی اطمینان و آرامش قلب.
حج: (بکسر اول) قصد. آن در شریعت قصد خانه خداست برای عمل.
استطاع: استطاعت در قرآن مجید به معنی قدرت و توانایی بکار رفته است.
عالمین: مردمان (حمد/ 1).