تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 128

خداست و در دنیا، دوری از توفیق و رحمت، و لعنت مردم نفرین آنهاست در حق غیر، لعنت خدا در حق این مردم روشن است، ملائکه نیز آنها را نفرین می‌کنند که راه توحید و سعادت را مسدود کرده‌اند زیرا ملائکه همواره در بازشدن راه توحید می‌کوشند، علّت نفرین مردم آن است که: اینگونه گمراهان، بضرر آنها نیز تمام می‌شود، نظیر این تعبیر در سوره بقره آیه 161 نیز آمده است.
88- خالِدِینَ فِیها لا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ منظور از ضمیر «فیها» لعنت است که در آیه سابق گذشت. راجع به «خلود» در ذیل آیه قالَ النَّارُ مَثْواکُمْ ... انعام/ 128 صحبت خواهیم کرد، لفظ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ اگر مثل «لا ینظر اللَّه الیهم» باشد کنایه از عدم شمول رحمت است و شاید منظور آن باشد که «از عذاب مهلت داده نمی‌شوند» این احتمال با «خالدین» مناسب است.
89- إِلَّا الَّذِینَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِکَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ توبه و پذیرفته شدن آن، در اسلام «بن بست» را از میان برداشته است، علی هذا هر فرد در هر کاری که هست می‌تواند در عمل خود تجدید نظر نماید و اگر به سوی خدا و عمل صالح باز گردد، خدا او را قبول می‌کند.
در مجمع البیان فرموده: گویند: آیات سه گانه اخیر درباره مردی از اهل مدینه به نام حارث بن سوید نازل گردید، او «محذر بن زیاد» را با حیله بقتل رسانید و از اسلام برگشت و بمکه فرار نمود، سپس از عمل خود پشیمان شد، بخویشان خود در مدینه سفارش کرد که از رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله درباره توبه او به پرسند، در نتیجه آیات سه گانه نازل گردید، مردی از اقوام او آیات را به مکه آورد و گفت: می‌دانم که در توبه‌ات راستگویی، رسول خدا از تو راستگوتر و خدا راستگوتر از شما است، او به مدینه باز گشت و توبه کرده و مسلمان خوبی

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 128

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست