نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 123
81-
و چون خدا پیمان پیامبران را (از مردم) گرفت که هر گاه به شما کتاب و
حکمتی دادم، سپس پیامبری به سوی شما آمد که دین شما را تصدیق میکند حتما
باو ایمان میآورید و او را یاری میکنید. [1] (آن گاه خدا به پیامبران)
گفت: آیا (به این عهد) اقرار کردید و بر آن پیمان گرفتید؟ گفتند اعتراف
کردیم، فرمود: گواه باشید، من نیز با شما از گواهانم. 82- پس هر که بعد از این (از پیمان ما) اعراض کند آنها فقط فاسقانند. 83- آیا (دینی) جز دین خدا میطلبند حال آنکه هر که در آسمانها و زمین هست برغبت یا باجبار باو تسلیم شدهاند و بسوی او بر میگردند. 84-
بگو: بخدا ایمان آوردیم و بآنچه بر ما نازل شده و بآنچه بر ابراهیم،
اسماعیل، اسحق یعقوب و اسباب نزول یافته و بآنچه بموسی و عیسی و پیامبران
از پروردگارشان داده شده (ایمان آوردیم) میان هیچ یک از آنها فرقی
نمیگذاریم و ما به خدا تسلیم شدگانیم. 85- هر که جز اسلام دینی بطلبد هرگز از او پذیرفته نیست و او در آخرت از زیانکاران است. 86-
خدا چگونه هدایت میکند قومی را که بعد از ایمان آوردن کافر شدهاند و
گواهی دادهاند که این پیغمبر بحق است و دلائل واضح بآنها آمده، خدا قوم
ستمکار را هدایت نمیکند. 87- آنها سزایشان، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم است. 88- در لعنت خدا پیوستهاند، عذاب از آنها تخفیف نیابد، و مهلت داده نمیشوند. 89- مگر کسانی که پس از کفر توبه کرده و خود را اصلاح کردهاند، که خدا آمرزنده و مهربان است.
کلمهها
میثاق: پیمان محکم، اصل آن از وثاقة به معنی محکم شدن است «وثق وثاقة: قوی». اصر: آن در اصل به معنی سنگین و سنگینی است وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً ولی در اینجا به معنی پیمان است، پیمان دارای یک سنگینی
[1] فعل «لتؤمنن- لتنصرن» در اینجا بمعنی امر است یعنی ایمان بیاورید و یاری کنید.
نام کتاب : تفسيراحسنالحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 123