[سوره آل‌عمران (3): آیات 7 تا 9]

اشاره

هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْوِیلِهِ وَ ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ (7) رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8) رَبَّنا إِنَّکَ جامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لا رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللَّهَ لا یُخْلِفُ الْمِیعادَ (9)
7- اوست که این کتاب را بر تو نازل کرده، قسمتی از آن، آیات محکم هستند، آنها اساس این کتابند و قسمتی دیگر متشابه می‌باشند، آنهایی که در قلوبشان انحراف هست پیروی از متشابه می‌کنند، بقصد فتنه و بقصد تأویل آن و تأویل آن را جز خدا کسی نمی‌داند (ولی) آنها که در دانش ثابتند می‌گویند: بمتشابه ایمان آوردیم، همه آن از پیش پروردگار ماست (از این سخن) جز عاقلان پند نگیرند.
8- (و گویند): پروردگارا دلهای ما را پس از آنکه هدایت کرده‌ای، منحرف مساز، و ما را رحمتی از نزد خویش عطا کن که تو بسیار بخششگری.
9- پروردگارا تو جمع آورنده مردم هستی برای روزی که در آن شکی نیست، حقا که خدا در وعده‌اش تخلف نمی‌کند.

کلمه‌ها

محکمات: جمع محکم. مراد از آن آیاتی است که معنی و مقصود از آنها روشن و معلوم است، از نظر اینکه احتمال دیگری بر آنها راه یابد محکم و نفوذ ناپذیر می‌باشند.