تفسيراحسن‌الحديث - قرشی، سید علی اکبر

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 112

72- گروهی از یهود (به همکیشان خود) گفتند: در اول روز به آنچه بر مؤمنان نازل شده ایمان بیاورید و در آخر روز باز گردید شاید آنها (نیز از دینشان) باز گردند.
73- (در اظهار مطلب) جز به کسی که همکیش شماست اطمینان نکنید. بگو: این هدایت، هدایت خداست، مبادا کسی داده شود نظیر آنچه را که شما داده شده‌اید، یا با شما نزد خدا محاجه کنند، بگو: برتری و موهبت به دست خداست به هر که بخواهد می‌دهد، خدا دارای فضل وسیع و (به شایستگان) داناست.
74- رحمت خویش را به هر که خواهد مخصوص می‌کند، خدا صاحب فضل و احسان بزرگی است.
75- از جمله اهل کتاب کسی است که اگر او را بر پول زیادی امین کنی آن را به تو پس می‌دهد و از جمله آنها کسی است که اگر او را بر دیناری امین کنی آن را به تو پس نمی‌دهد مگر آنکه پیوسته بالای سر او ایستاده باشی، این بدان علت است که گفته‌اند: بر ما در برابر غیر یهود راه (تعرضی) نیست، به خدا دروغ می‌بندند در حالی که می‌دانند.
76- بلی آنکه به عهد خود وفا کند و تقوی پیش گیرد خدا پرهیزکاران را دوست می‌دارد.
77- کسانی که عهد خدا و عهد خود را به بهای اندکی می‌فروشند، آنها بهره‌ای در آخرت ندارند، خدا با آنها سخن نمی‌گوید، و روز قیامت بآنها نگاه نمی‌کند و آنها را پاک نمی‌گرداند و عذابی دردناک برای آنهاست.
78- گروهی از آنها هستند که زبان خود را بخواندن نوشته خود می‌پیچانند، تا گمان کنید که از تورات است، حال آنکه از تورات نیست، و می‌گویند که آن از نزد خداست حال آنکه از نزد خدا نیست و بر خدا دروغ می‌بندند با آنکه می‌دانند.

کلمه‌ها

وجه النهار: اول روز. این بدان علّت است که انسان ابتدا با اول روز مواجه می‌شود.
الفضل: فضل در اصل بمعنی زیادت است و در قرآن بمعنی برتری، عطیه و رحمت و احسان آمده است، مراد از آن در اینجا ظاهرا نبوت

نام کتاب : تفسيراحسن‌الحديث نویسنده : قرشی، سید علی اکبر جلد : 2 صفحه : 112

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست