در طبقه اول ذكر حضرت شيث و در ابتداي طبقه (5) اين كتاب اسم كوه حرمون مكرر آمده كه در نسخه اصل گاهي به جيم منقوطه و گاهي به هاي هوز نوشته شده، و صحيح آن حرمون است بدون نقطه به حاي حطي و حرمون نام كوهي است در شمال شرق فلسطين مقابل لبنان و متصل به باشان، كه از بزرگترين كوههاي فلسطين و سوريا محسوب مي‌شود لفظ حرمون معني شامخ دارد، و اكنون آنرا جبل شيخ يا جبل الثلج گويند، كه در موسم زمستان برفها روي آنرا مي‌پوشاند. و ارتفاع آن تا ده هزار رفت از سطح بحراست، در تورات در سفر يشوع و تثنيه و الايام و زبور ذكري ازين كوه آمده، و ازينكه در كتب مقدسه نامي از بع حرمون مي‌رود ميتوان فهميد، كه در ادوار گذشته بعل درين كوه پرستيده مي‌شد، و در نظر ملت سريان به منزلت اورشليم يهود، مركز ديني شمرده مي‌شد كوه حرمون تا جبل تابور سلسله بلندي را تشكيل داده، كه تا شمال سطح هموار از راعيل ميرسد، و بوميان آنجا آنرا جبل الدحي نامند [1]

در كتاب پته خزانه ملوك و سلاطين غور را بحواله تاريخ سوري از اولاد سهاك نامي شمرده‌اند (ص 31) كه منهاج سراج آنرا ضحاك ضبط مي‌كند و نسبت آنها را باين شخص افسانوي ميرساند [2] برخي از مورخين ديگر مانند ميرخواند [3] يا محمد قاسم هندوشاه فرشته [4] كه غالبا مأخذ آنها هم طبقات ناصري بود، نيز شاهان غور را از نژاد همان ضحاك مي‌پندارند.
افسانه ضحاك از قديم در بين مورخين مورد اختلاف است، مورخين عرب هم از ابتدا كه تاريخ ملوك عجم را نوشته‌اند، اين افسانه را بصور مختلف مي‌آورند.
در حقيقت اسم ضحاك كه اصلا اژدهاك، يا ده‌آك و غيره بود، و