عربها
آنرا ضحاك نوشتند، يك اسم افسانوي باستاني آريائي است، كه قدمت عهد و مرور
ايام و قرون آنرا بافسانهاي رنگارنگ آلود. دهاكه در اوستا يك عفريت هايل
معرفي شده كه تريتانه (فريدون) آنرا كشت [1] دهاكه يا دهاكو، اژيدهاكه
هم ضبط شده كه خاورشناس جيگر الماني، و دكتور جستي در تاريخ ايرانيان قديم و
سپيگل در آثار قديمه خود آنرا مجموعه مصايب و بلايايي كه به آريانان قديم
روي آورده بود ميشمارند [2] نلدكه مستشرق معروف معتقد است، كه
اژيدهاكه (Azidahaka( همين اژدهاي پارسي جديد يا دهاك قديم است، كه معرب
آنرا ضحاك نوشتهاند [3] عربها كلمه اژدها را هم معرب كرده از دهاق
مينويسند، طبري و البيروني گويند: كه بيوراسپ ازدهاق همان شخصي است، كه
ضحاك نام دارد، عربها او را عربي و عجميها عجمي پنداشتهاند [4] مسعودي
مينويسد كه بيوراسپ بن ارونداسب همان ملكي است كه دهآك ميگفتند [5]
ابن البلخي نيز بيوراسف را همان از دهاق شمرده، و پدرش را ارونداسف
مينويسد، و گويد كه وي بجادو خود را بصورت اژدهائي بنمود بنابران ازدهاق
گفتندش، و او در تمام روايتها خواهرزاده جمشيد بوده است و نام مادرش ورك
(ودك) بود، خواهر جمشيد [6] اما ده دهآك بعقيده مورخين از ان سبب گفته
شده، كه آك بمعني آفت و رسم زشت بوده [7] و اين كلمه در اوستا هم به
همين معني آمده [8] پس گويا وي ده آفت و زشتي بجهان آورد، حمد الله نيز
عين اين مقصد را نقل ميكند [9] كلمه بيوراسپ را هم مورخين نوشتهاند،
كه بيور ده هزار معني داشت بجهت آنكه ضحاك داراي ده هزار اسپ بوده [10]
خلاصه: روايات مورخين شرقي درباره ضحاك نهايت پريشان و افسانوي است، كه در
بالا بشرح كوتاه آن اشارت رفت، و فردوسي هم در شهنامه اغلب اين روايات را
ميآورد.[1] يسنا باب 9 فقر 71- 8 [2] تمدن ايرانيان خاوري ص 108 [3] حماسه ملي ايران [4] طبري ج ا ص 131- التفهيم في صناعة التنجيم ص 254- 257- [5] مروج الذهب ج ا ص 139 [6] فارسنامه ص 9- 28 [7] مجمل التواريخ ص 26 [8] گاتها يسنا 47 ص 103 [9] گزيده ص 87 [10] آثار الباقيه ص 103- ابي الفدا ص 140