و قال سويد بن عامر [1]:

و الخير و الشّرّ مقرونان في قرن بكلّ ذلك يأتيك الجديدان
چون [2]آدم با پايه و منزلت او تا اين‌همه رنج نبرد يك لقمه حلال در دهن ننهاد،تو مى‌خواهى تا بى‌رنج حلال به دست آرى!به رنج به دست آيد و مجاهدت و مكابدت،كه:طلب الحلال جهاد.آنگه در حال [3]پدرت آدم انديشه نكنى [4]كه به يك ترك مندوب موجب خروج او شد از بهشت،تو مى‌پندارى كه ترك چندين واجبات و ارتكاب چندين مقبّحات موجب دخول تو خواهد بود [5]به بهشت!اينت انديشۀ خطا [6]كه تو كرده‌اى،بيتهاى محمود ورّاق همانا گفته شده است يا نه؟آن‌كه مى‌گويد:

يا ناظرا ترنو [7]بعينى راقد و مشاهدا للأمر غير مشاهد
منّتك نفسك ضلّة فأبحتها سبل الرّجاء و هنّ غير قواصد
تصل الذّنوب الى الذّنوب و ترتجي درك الجنان بها و فوز العابد
و نسيت أنّ اللّه اخرج آدما منها الى الدّنيا بترك واحد
و اگر در اين دفتر فصلى مكرّر شود به سهو يا بيتى،عيب نبايد كردن كه خداى تعالى در قرآن قصّه هر پيغامبرى اند بار مكرّر كرد [8]با آن‌كه كتاب يكى است،و اين دفتر مجلّدات بسيار است،باشد كه همۀ مجلّدات به‌يك‌بار حاضر نباشند [9]،تا [10]نويسنده معذور دارند در اين معنى.

وَ نٰادٰاهُمٰا رَبُّهُمٰا ،خداى تعالى ايشان را ندا كرد بر سبيل عتاب:نه من شما را نهى كردم از اين درخت!و نه بگفتم كه شيطان شما را دشمنى است آشكارا