و هركه سبك بود [1]ترازوهاى او ايشان آنان باشند كه زيان كنند خود را به آنچه به آيتهاى ما ستم كرده باشند [2].

و ما تمكين كرديم [3]شما را در زمين و بكرديم شما را در اين [4]جا زندگانيها [5]اندكى شكر نكنى [6].

و به‌درستى [7]كه بيافريديم شما را پس نگاريديم [8]، پس گفتيم فرشتگان را[133-ر]سجده كنى [9]،آدم را سجده كردند مگر ابليس [10]،نبود از سجده‌كنندگان.

گفت چه منع كرد تو را كه سجده نكردى چون بفرمودم [11]تو را،گفت من بهترم از او بيافريدى [12]مرا از آتش و بيافريدى او را از گل.

گفت فروشو [13]ازآنجا [14]كه نيست تو را كه تكبّر كنى در آنجا برو كه تو از ذليلانى.

گفت مهلت ده مرا تا به آن روز كه زنده كنى [15]ايشان را.