نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 8 صفحه : 102
بين السّماء و الارض و آنكه مرگ به يكى از شما رسد.و امر العامّة يعنى قيامت.
عبد اللّه مسعود گفت:سه چيز باشد آنكه آفتاب از مغرب برآيد و دجّال و دابّة الارض قول سهام [1]بر[آمدن] [2]آفتاب از مغرب و بس.
عبد الرّحمن الاعرج روايت كرد از ابو هريره كه رسول-عليه السّلام- [3]گفت:
قيامت بر نخيزد تا آفتاب از مغرب بر نيايد،چون آفتاب از مغرب برآيد و مردمان بينند [4]هيچكس نماند و هيچكس نبود كه ايمان نيارد و لكن ايمانش سود ندارد، و اين آيت بخواند: يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيٰاتِ رَبِّكَ لاٰ يَنْفَعُ نَفْساً إِيمٰانُهٰا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ -الآية.
مقاتل حيّان [5]روايت كرد از عكرمه از عبد اللّه عبّاس كه رسول-عليه السّلام- [6]گفت:هر شب كه آفتاب فرود شود خداى تعالى آن [7]را به آسمان هفتم برد در سرعت آنكه فرشتگان برند در زير عرش بدارد [8].چون وقت طلوعش نزديك رسد، دستورى خواهد گويد:بار خدايا چه فرمايى از مشرق برآيم يا از مغرب؟ همچنين باشد تا آنوقت كه خداى زده است براى قبول توبۀ بندگان كه از آنوقت درگذشت [9]آن [10]اعلام قبول توبه نباشد و آن آنگه باشد كه معاصى در زمين بسيار شود [11]و معروف منكر شود،كس به او امر نكند و منكر فاش شود كس از او نهى نكند.چون چنين باشد آفتاب بر عادت چون[128-پ]به زير عرش آيد و مقدار ساعات شب بگذرد [12]از خداى تعالى دستورى خواهد گويد بار خدايا چه فرمايى؟از مشرق برآيم يا از مغرب؟هيچ جواب ندهند [13]او را كه ساعتى باشد