عثمان و علىّ [1]،و به صالحان باقى صحابه.

وَ حَسُنَ أُولٰئِكَ رَفِيقاً ،اين وصف و حال ايشان است در حسن صحبت،و بعضى دگر مفسّران گفتند:آيت بر عموم است،مراد جمله انبيا و صدّيقان و شهيدان و صالحانند.

و در تفسير اهل البيت-عليهم السّلام-چنين آمد از محمّد بن علىّ الباقر كه:

مراد به پيغامبران محمّد مصطفى است،و به صدّيقان على ابو طالب [2]است،و به شهيدان حسن و حسين،و به صالحان ده [3]از فرزندان حسين از زين العابدين تا به حسن عسكرى. وَ حَسُنَ أُولٰئِكَ رَفِيقاً ،مهدى امّت است.

و در خبر است كه:يك روز أبو ذرّ غفارى-رحمة اللّٰه عليه-از رسول حديثى روايت مى‌كرد،قومى را باور نمى‌بود،گفتند:أبو ذرّ دروغ مى‌گويد،او دلتنگ شد.

رسول-عليه السّلام-در آمد،او شكايت كرد با رسول از ايشان و گفت:اى رسول‌اللّٰه! اين خبر نه تو گفتى [4]؟گفت:بلى،آنگه گفت:

ما أظلّت الخضراء و لا اقلّت الغبراء اصدق لهجة من ابي ذرّ، آسمان سايه بر كس نيفكند،و زمين كس را بر نگرفت راست‌گوى‌تر از [5]أبو ذرّ.

چون رسول-عليه السّلام-اين مى‌گفت،اميرالمؤمنين على [6]از در درآمد،گفت:

إلاّ هذا الرّجل المقبل فانّه الصّدّيق الأكبر و الفاروق الأعظم، جز اين مرد كه روى به ما دارد كه او صدّيق اكبر است و فاروق اعظم،و ذلك ممّا أورده الشّيخ ابو جعفر بن بابويه-رحمه اللّٰه-في كتاب معانى الأخبار [7].

ذٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّٰهِ ،اين از خداى فضلى و نعمتى است.«ذلك»اشارت به ثواب است،و گفته‌اند:اشارت به لطف و هدايت است كه عند آن افعالى كنند از