چهار مرد از شما،اگر گواهى دهند بازداريد ايشان را در خانه‌ها تا جان بردارد ايشان را مرگ،يا كند خداى ايشان را راهى.

و آن دو كس كه كنند زنا از شما برنجانيد ايشان را،اگر توبه كنند و نيك شوند بگرديد از ايشان كه خداى توبه پذيرنده و بخشاينده بوده است هميشه.

توبه بر خداى آنان را بود كه كنند بدى به نادانى،آنگه توبه كنند از نزديك،ايشان را بپذيرد توبه خداى بر ايشان، و خداى دانا و محكم كار بود.

و نيست توبه آنان را كه كنند بدى تا آن‌كه حاضر آيد [1]به يكى ايشان مرگ،گويد كه:من توبه كردم اكنون،و نه آنان كه بميرند و ايشان كافر باشند،ايشان[را] [2]نهاده‌ايم ما براى ايشان عذابى سخت.

اى آنان كه ايمان آورده‌ايد حلال نبود شما را كه به ميراث برگيريد زنان را به ستم،و منع مكنيد [3]ايشان را از نكاح[تا ببريد]بهرى از آنچه داده باشيد ايشان را الّا آن‌كه كنند از زنا آشكارا،و زندگانى كنيد با ايشان به وجه [4]،اگر نخواهيد ايشان را،باشد كه شما نخواهيد چيزى و كرده باشد خداى در آن خيرى بسيار[298-پ].

و اگر خواهى تا بدل كنى [5]زنى را به جاى زنى،و