رسول-عليه السلام-گفت:بس مهمّ نيست [1]ما را اين جا مقام كردن،برخيزيد تا به مدينه شويم و آنجا مقام كنيم كه ايمن باشيم بر خود.و اصحاب رسول -عليه السلام-يك‌يك و دودو هجرت مى‌كردند و به مدينه مى‌رفتند،و اوّل كس كه هجرت كرد ابو سلمة بن عبد الاسد المخزومىّ بود،پس عامر بن ربيعه با عيال خود ليلى بنت ابي حثمه [2]،پس عبد اللّه بن جحش بود.

آنگه گروه گروه اصحاب رسول هجرت مى‌كردند،و رسول-عليه السلام-به مكّه مقام كرد تا آنگه كه خداى فرمايد كه تو نيز هجرت كن.چون خداى تعالى فرمود كه تو [3]نيز هجرت كن [4]،بر خاست و با مدينه آمد،و اهل مدينه به آمدن او شادمانه [5]شدند متبجّح و متبرّك شدند،و خداى تعالى به بركت او و بركت مقدم او آن عداوت و دشمنى[451-ر]از ميان اوس و خزرج برداشت،چنان كه گفت: وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ يا معشر الانصار! إِذْ كُنْتُمْ أَعْدٰاءً قبل الاسلام، فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ بالإسلام، فَأَصْبَحْتُمْ ،اى صرتم.و مراد نه«صباح»است كه خلاف«مسا»باشد، مراد صيرورت است،نظيره: فَأَصْبَحَ مِنَ النّٰادِمِينَ [6]، فَأَصْبَحَ مِنَ الْخٰاسِرِينَ [7]، فَأَصْبَحَ هَشِيماً [8]، أَوْ يُصْبِحَ [9]مٰاؤُهٰا غَوْراً [10]الى امثال [11]ذلك من الآيات.اخوانا في الدّين،نظيره قوله: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ [12]،و

قوله-عليه السلام: المؤمن اخ [13]المؤمن.

ابو هريره روايت كند [14]از رسول-عليه السلام-كه گفت:مسلمان برادر مسلمان است،

لا يظلمه و لا يسلمه ،بر او ظلم نكند و نگذارد كه كسى بر او ظلم كند.