است،و ديگر اقوال را مرجع از روى معنى با آن قول است،گفت:اگر چنان باشد كه بعضى از زنان شما بروند به نزديك ايشان-يعنى مشركان،و ايشان چيزى با شما ندهند از مهر و خرج ايشان رها كنيد تا آنگه كه قتالى باشد و غنيمتى عوض آن و تلافى [1]ازآنجا بكنيد،و ذلك قوله: فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوٰاجُهُمْ مِثْلَ مٰا أَنْفَقُوا ،و جواب شرط كه گفت: وَ إِنْ فٰاتَكُمْ ،اين«فا»است في قوله: فَآتُوا ، گفت:بدهيد آنان را كه زنان ايشان رفته باشند،و ايشان عوض مهر نيافته باشند از مشركان مانند آن‌كه [2]ايشان خرج كرده باشند.

عبد اللّٰه عبّاس گفت:جملۀ آنان كه از مسلمانان [3]بازايستادند از زنان شش زن بودند:دو[از آن عمر بن الخطّاب كه ذكر ايشان برفت،و امّ الحكم بنت ابى سفيان بود كه] [4]زن عياض بن شدّاد الفهرىّ بود،و فاطمه بنت ابي أميّه خواهر امّ سلمه كه زن رسول بود-صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم-و او[هم] [5]زن عمر بن الخطّاب بود[و بروع بنت عقبه زن شمّاس بن عثمان بود،و عبده بنت عبد العزّى زن عمرو بن عبد ود بود،و هنده بنت ابى جهل زن هشام بن العاص بود،و كلثوم زن عمر بن الخطّاب] [6].اينان [7]آنان بودند كه از شوهران بازايستادند.چون ايشان [8]به مدينه آمدند و مشركان مهر اينان بازپس ندادند، رسول-صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم-مهر اينان از غنيمت با شوهران ايشان داد.

وَ اتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ ،آنگه گفت:بترسيد از آن خداى كه ايمان داريد به او.

يٰا أَيُّهَا النَّبِيُّ ،آنگه خطاب كرد با رسول،گفت:اى پيغمبر بركشيدۀ