ابو العاليه و سفيان بن عيينه گفتند:آيت پيوسته است به آنچه پيش اوست،يعنى بدان كه مفزع و ملجائى نيست عند قيام الساعة،جز به خداى تعالى.

وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ ،و آمرزش خواه از خداى براى [1]گناهت.گفتند:گناه امت خواست،و گفتند:به گناه [2]،ترك مندوبات خواست على التوسع و المجاز.و گفتند:الذنب اليه [3]،چنان كه شرح او بيايد پس از اين-ان‌شاءاللّٰه. وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنٰاتِ ،و براى جملۀ مؤمنان از مردان و زنان.

عبد اللّٰه بن سرجس گويد،در نزديك رسول شدم،گفتم:غفر اللّٰه لك يا رسول‌اللّٰه!خداى تو را بيامرزد.يكى از حاضران گفت:اى رسول‌اللّٰه!اين مرد براى تو آمرزش مى‌خواهد،گفت:رواست.گفت:خداى تعالى مى‌گويد: وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنٰاتِ .

ابو هريره روايت كرد[278-ر]كه،رسول-صلى اللّٰه عليه و آله-گفت:هركه او چيزى نيابد كه به صدقه بدهد،گو برو استغفار كن براى مؤمنان كه استغفار براى مؤمنين و مؤمنات صدقه است.

وَ اللّٰهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَ مَثْوٰاكُمْ ،و خداى عالم است به بازگشت شما در زمين و مقام [4][و منزل شما،بر او هيچ پوشيده نيست.عكرمه گفت:بازگشت] [5]شما از اصلاب پدران و مقام شما در ارحام مادران.و گفتند: مُتَقَلَّبَكُمْ ،گشتن شما در زمين و مقام شما در گور،اين قول عبد اللّٰه عباس و ضحاك است.ابن جرير گفت:

مُتَقَلَّبَكُمْ ،گشتن شما به روز در كارها، وَ مَثْوٰاكُمْ ،و مقام شما به شب براى آرام.

آنگه بگفت كه،مؤمنان چه حرص مى‌نمايند بر وحى و چه اشتياق؟گفت، مى‌گويند مؤمنان: لَوْ لاٰ نُزِّلَتْ سُورَةٌ ،اى هلا،چرا سورتى فرونمى‌آيد استبطاء للوحى؟گفتند:مراد سورتى است كه در او ذكر جهاد باشد. فَإِذٰا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ ،چون سورتى محكم آيد به امرونهى.قتاده گفت:سورت محكم،هرآن سورتى باشد كه در او ذكر جهاد باشد،و هيچ سورت بر منافقان از اين سختر [6]نباشد.

وَ ذُكِرَ فِيهَا الْقِتٰالُ ،و در آن سورت ذكر قتال كرده باشد [7]، رَأَيْتَ ،تو بينى آنان را كه