پس او و بينى ظالمان را چون بينند عذاب،گويند:نيست با [1]بازآمدن از راهى [2]؟ بينى ايشان را عرض مى‌كنند برآن [3]فرومانده از خوارى،مى‌نگرند از نظرى پوشيده و گفتند آنان كه ايمان آوردند كه زيانكاران آنان باشند كه زيان كنند خود را و اهل خود را روز قيامت،ستمكاران در عذابى باشند دائم.

نباشد ايشان را هيچ يارى كه نصرت كند ايشان را از جز خداى،و هركه را گمراه كند خداى،نباشد او را [4]راهى.

اجابت كنى خداى [5]را از پيش آن‌كه به شما آيد روزى كه بازداشت نبود آن را از خداى،نيست شما را [6]پناهگاهى آن روز و نيست شما را [7]انكارى.

[182-پ] اگر برگردند ما نفرستاديم تو را بر ايشان نگاهبان،نيست بر تو الا [8]رسانيدن و ما چون بچشانيم آدمى را از ما بخشايشى [9]،شاد شود به آن و اگر برسد ايشان را بديى به آنچه در پيش داشته بود [10]دستهاى ايشان،آدمى كافر نعمت است [11].

خداى راست پادشاهى آسمانها و زمين،بيافريند آنچه [12]خواهد،بدهد آن را كه خواهد مادگان [13]و بدهد آن را كه خواهد نران [14].