باشد كه گويند:ما چرا و سلمان [1]و أبو ذر و مقداد و عمّار را نمى‌بينيم؟ آنگه گفت: إِنَّ ذٰلِكَ لَحَقٌّ [2]و تفسير او كه از پيش رفت من قوله [3]: إِنَّ ذٰلِكَ لَحَقٌّ [4]،اى تخاصم اهل النّار حق و صدق و كائن [5].

[سوره ص (38): آیات 65 تا 88]
قُلْ إِنَّمٰا أَنَا مُنْذِرٌ وَ مٰا مِنْ إِلٰهٍ إِلاَّ اَللّٰهُ اَلْوٰاحِدُ اَلْقَهّٰارُ (65) رَبُّ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ مٰا بَيْنَهُمَا اَلْعَزِيزُ اَلْغَفّٰارُ (66) قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (67) أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (68) مٰا كٰانَ لِي مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ اَلْأَعْلىٰ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (69) إِنْ يُوحىٰ إِلَيَّ إِلاّٰ أَنَّمٰا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (70) إِذْ قٰالَ رَبُّكَ لِلْمَلاٰئِكَةِ إِنِّي خٰالِقٌ بَشَراً مِنْ طِينٍ (71) فَإِذٰا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سٰاجِدِينَ (72) فَسَجَدَ اَلْمَلاٰئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (73) إِلاّٰ إِبْلِيسَ اِسْتَكْبَرَ وَ كٰانَ مِنَ اَلْكٰافِرِينَ (74) قٰالَ يٰا إِبْلِيسُ مٰا مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِمٰا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ اَلْعٰالِينَ (75) قٰالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نٰارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ (76) قٰالَ فَاخْرُجْ مِنْهٰا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (77) وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلىٰ يَوْمِ اَلدِّينِ (78) قٰالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (79) قٰالَ فَإِنَّكَ مِنَ اَلْمُنْظَرِينَ (80) إِلىٰ يَوْمِ اَلْوَقْتِ اَلْمَعْلُومِ (81) قٰالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (82) إِلاّٰ عِبٰادَكَ مِنْهُمُ اَلْمُخْلَصِينَ (83) قٰالَ فَالْحَقُّ وَ اَلْحَقَّ أَقُولُ (84) لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَ مِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (85) قُلْ مٰا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مٰا أَنَا مِنَ اَلْمُتَكَلِّفِينَ (86) إِنْ هُوَ إِلاّٰ ذِكْرٌ لِلْعٰالَمِينَ (87) وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (88)

[ترجمه]

بگو كه من ترساننده‌ام و نيست هيچ خدايى الّا خداى يكى قهركننده.

[101-ر]خداوند آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن است [6]بى‌همتا آمرزنده است [7].

بگو كه اين [8]خبرى است بزرگ.

كه شما از او مى‌برگردى [9].

نيست مرا هيچ علمى به گروه بالاتر چون خصومت مى‌كردند.

وحى نمى‌كنند به من الّا آن‌كه من ترساننده‌ام آشكارا.

چون گفت خداى تو فريشتگان را كه من آفريننده‌ام آدميى را [10]از گل.

چون راست كنم او را و در دمم در او از روح خود،بيفتى براى او سجده‌كننده.

سجده كردند فريشتگان همه بجمله [11].

مگر ابليس كه او بزرگوارى كرد [12]و بود از جمله كافران.