گفت:اى ابليس!چه بازداشت تو را كه سجده كنى كه من آفريدم [1]به دستهاى خود.بزرگى مى‌كنى يا از جمله بزرگوارانى؟ گفت:من بهترم از او، آفريدى [2]مرا از آتش و آفريدى [3]او را از گل.

گفت:برو ازآنجا كه تو رانده‌اى [4].

و بر تو است لعنت من تا به روز جزا.

گفت:خداى من!مهلت ده مرا تا به آن روز كه برانگيزند ايشان را.

گفت:تو از مهلت‌دادگانى.

تا [5]به روز وقت دانست [6].

گفت:به عزّت تو كه گمراه كنم همه را.

مگر بندگانى را از ايشان خالص [7].

گفت:درست [8]،و حق مى‌گويم.

[101-پ]پربازكنم [9]دوزخ از تو و از آنان كه پى تو گيرند [10]از ايشان همه.

بگو:نمى‌خواهم از شما بر اين مزدى و نيستم من از [11]تكلّف‌كنندگان.

نيست آن مگر ياد كردى جهانيان را.

و بدانى خبر او پس [12]روزگارى.