چون گفت [1]ايشان را برادرشان صالح نمى‌ترسى؟ من شما را پيغامبرى‌ام استوار.

بترسى از خداى و طاعت دارى [2]مرا.

و نمى‌خواهم [3]بر او مزدى،نيست مزد من مگر بر خداى جهانيان.

آيا مى‌گذارند شما را [4]در آنچه اينجاست ايمن.

در بهشتها [5]و چشمه‌ها.

و كشتها و درختان [6]خرما كه شكوفۀ آن لطيف است.

و مى‌تراشى از كوهها خانه‌ها آسوده.

بترسى از خداى و طاعت دارى [7]مرا.

و طاعت مدارى فرمان اسراف كنان را.

آنان كه تباهى كنند در زمين و نيكى نكنند.

[153-ر] گفتند:توى تو از جملۀ جادوى‌كردگان [8].

نيستى تو الّا آدمى چون ما،بيار دليلى اگر تو را از راستيگرانى [9].

گفت اين شترى است كه آن را [10]نصيبى است و شما را نصيبى روزى معلوم.