آنگه على را گفت:

يا ابا الحسن نعم الزّوج زوجتك، نيك زن است زن تو،و اين از جملۀ حور العين است،چه اين [1]از ميوۀ بهشت آفريده است با او مدارا كن.

فانّها بضعة منّي يسوؤني [2]ما ساءها و يسرّنى ما سرّها و انّ اللّه تعالى يغضب بغضبها [3]و يرضى برضاها [4]، او پاره از اندام من است آنچه او را دژم [5]بكند مرا دژم [6]بكند و آنچه او را خرّم [7]بكند مرا خرّم بكند،و خداى-عزّ و جلّ-از خشم او خشم گيرد و از رضاى او راضى شود.

آنگه گفت:يا ابا الحسن [8]!نبايد كه من فردا تو را بينم و بر تو اثر عرس نبينم و بر تو اثر عرس نباشد [9].فاطمه گفت [10]:يا رسول اللّه!من شرم دارم از اسماء كه او مدّتى است تا خدمت [11]مى‌كند و من نتوانم خدمت كردن،براى من خادمه‌اى فرماى.رسول -عليه السّلام-گفت:خادمه‌اى خواهى يا چيزى كه از خادمه بهتر باشد؟گفت:و آن چيست يا رسول اللّه؟گفت:آن‌كه به عقب هر نمازى سى و چهار بار تكبير كنى، و سى و سه‌بار تسبيح،و سى و سه‌بار تحميد،اين بر زبان صد است و در ترازو هزار.

يا فاطمه! هيچ‌كس نباشد كه هر بامداد و شبنگاه [12]اين تسبيح بكند و الّا خداى تعالى او را مهمّات دنيايى و آخرتى [13]كفايت كند.

آنگه رسول-عليه السّلام-اسماء را گفت:تو نيز به سلامت بازگرد -

جزاك اللّه خيرا [14]. اسماء بازگشت و ايشان تنها [15]ماندند [16]و اميرالمؤمنين [17]به فرمان و اشارت رسول خلوت ساخت با فاطمه [18].رسول-عليه السّلام-بر دگر روز در آمد و به ديدار