مى‌آيند در اوقاتى كه ما را از آن كراهت است.خداى[114-پ]تعالى اين آيت فرستاد.

وَ اللّٰهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ،و خداى تعالى دانا و محكم كار است.و بعضى مفسّران گفتند:حكم اين آيت منسوخ است،و اين آنگه بود كه سرايها را در نبود و پرده‌ها آويخته نبود،چون حال چنين بود و خداى تعالى در اين اوقات استيذان فرمود،آنگه منسوخ كرد اين حكم،و اين درست نيست.

قوله تعالى: وَ إِذٰا بَلَغَ الْأَطْفٰالُ مِنْكُمُ الْحُلُمَ ،آنگه گفت:چون اطفال شما به حدّ بلوغ رسند امّا به احتلام يا[به ا] [1]نبات يا به چهارده‌سالگى. فَلْيَسْتَأْذِنُوا ،بايد كه تا دستورى خواهند چنان كه آن بالغان كه پيش ايشان گفتيم ايشان را. كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللّٰهُ ،چنين بيان مى‌كند خداى تعالى آياتش براى شما،و او عليم و حكيم است.

قوله تعالى: وَ الْقَوٰاعِدُ مِنَ النِّسٰاءِ -الآية،قواعد جمع امرأة قاعدة باشد چنان كه [2]زنانى كه ايشان فرونشسته باشند ازآن‌كه حيض بينند و فرزند زايند.و گفته‌اند:آنان باشند كه ايشان فرونشسته باشند كه شوهر كنند از كبر سنّ.و قوله تعالى: لاٰ يَرْجُونَ نِكٰاحاً ،دو وجه گفته‌اند در او:يكى آن‌كه اميد آن ندارند كه مناكحه كنند ازآن‌كه گذشته باشند از حدّ آن،و دوم آن‌كه صلاحيت خلوت ندارند،هم از اين سبب فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنٰاحٌ ،بر ايشان بزه‌اى نيست كه فرونهند جامه‌هاشان.گفتند:مراد مقنع [3]است كه از بالاى[خمار باشد،و آن ردا كه از بالاى] [4]جامه باشد،دليل اين [5]قرائت ابىّ است و از آن بعضى اهل البيت:ان يضعن[من] [6]ثيابهن،و«من»تبعيض را باشد. غَيْرَ مُتَبَرِّجٰاتٍ ،نصب او بر حال است،اى غير مظهرات الزّنية،يعنى قصد ايشان نه اظهار زينت باشد.و«تبرّج»آن باشد كه اظهار چيزى كند از محاسن خود كه واجب باشد ستر آن. وَ أَنْ يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَهُنَّ ،و اگر [7]طلب عفاف و پارسايى