نام کتاب : روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن نویسنده : الرازي، ابوالفتوح جلد : 14 صفحه : 179
گوييم تقدير آن است كه:ثلاث اوقات[عورات] [1]،على حذف المضاف و اقامة المضاف اليه مقامه،تا مستقيم شود.و باقى قرّاء: ثَلاٰثُ عَوْرٰاتٍ ،خواندند به رفع «ثلاث»على تقدير هى [2]ثلاث عورات.
آنگه گفت: لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَ لاٰ عَلَيْهِمْ جُنٰاحٌ ،بر شما و بر ايشان حرجى و بزهاى نيست. بَعْدَهُنَّ ،پس از اين سهبار كه بيان كرد در سه وقت كه وقت عورت باشد.
اكنون بدان كه:جمع فعله چون جمع سلامت باشد و اگر [3]واحد او ساكن العين باشد،«عين»او را در جمع تحريك كنند،نحو:جفنة و جفنات،و صحفة و صحفات، و صفحه و صفحات،چون عين الفعل حرفى صحيح باشد.فامّا چون«واو»يا«يا» باشد بيشتر عرب تحريك نكنند كراهة [4]الحركة على حرف العلّة،فقالوا:جوزات و بيضات،و على هذا لغة التّنزيل في قوله:ثلاث عورات،و قال بعضهم:عورات و جوزات و بيضات،قال الشّاعر-شعر:
ابو بيضات رائح متأوّب رفيق بمسح المنكبين سبوح و در شاذّ،اعمش خواند:«ثلاث عورات»بتحريك الواو. طَوّٰافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ ،گردندگان[اند] [5]اين بندگان [6]و كودكان بر شما،يعنى هر ساعت ايشان را كارى بود بر شما،در سراى آيند و بشوند،دستورى خواستن هر ساعت ايشان را متعذّر بود در اين سه وقت دستورى خواهند،[و ما عدا ذلك،و آنچه جز آن باشد اين بندگان و كودكان نابالغ اگر دستورى نخواهند] [7]بر ايشان و بر شما حرجى نباشد.
كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللّٰهُ لَكُمُ الْآيٰاتِ ،و خداى تعالى احكام شرع شما را بيان مىكند.
مقاتل گفت:آيت در زنى آمد نام او اسماء بنت مرثد،او را غلامى بود بزرگ،وقتى ناگاه در سراى شد.او را از آن كراهت آمد،و او بر حالتى [8]كه نخواست كه او را غلام چنان بيند،بيامد و گفت:يا رسول اللّه!اين غلامان و خدمتكاران در سراى ما