به نزديك [1]آمد وعدۀ درست كه [2]بنگرى متحيّر باشد چشمهاى آنان كه كافر شدند [3]،اى‌واى !ما بوديم در غفلت از اين،بل بوديم ما ستمكاره.

شما و آنچه مى‌پرستى از دون [4]خداى هيزم [5]دوزخى،شما به آنجا فروشوى.

[42-ر] اگر بودندى اينان خدايان نه فروشدندى [6]به آنجا،و همه در او جاودانه باشند.

ايشان را در آنجا ناله‌اى باشد و ايشان در آنجا نشنوند.

آنان كه سابق شد [7]ايشان [8]را از ما نيكوتر ايشان از آن دور كرده باشند.

نشنوند آواز آن،و ايشان در آنچه خواهد نفسهاى ايشان جاودان باشند.

دلتنگ نكند ايشان را ترس مهتر،و به استقبال ايشان آيند فرشتگان [9]،اين آن روز شماست كه شما را وعده دادند.

آن روز كه درنورديم آسمان را چون سجل [10]براى نوشتن چنان كه ابتدا كرديم اوّل آفرينش بازآريم [11]او را،وعده است [12]بر ما،كه بخواهيم كردن.

[42-پ] [13]