درست،جز كه خداى تعالى منسوخ كرد و نسخ آن اعلام كرد سليمان را،و حكم ناسخ او را معلوم بكرد و اين ممتنع نباشد.

جواب ديگر از او آن است كه،در اخبار آوردند [1]كه:داود را-عليه السّلام- چند پسر بود.او خواست تا بداند كه كيست كه خلافت و نيابت او را شايد كه به جاى او باشد [2]،از خداى درخواست تا بازنمايد او را،خداى تعالى او را اين طريق [3]اعلام كرد. وَ كُلاًّ آتَيْنٰا حُكْماً وَ عِلْماً و ما هريكى را از داود و سليمان حكمى داديم،يعنى حكمتى و علمى داديم. وَ سَخَّرْنٰا مَعَ دٰاوُدَ الْجِبٰالَ ،و كوهها را مسخّر داود كرديم تا با او تسبيح مى‌كرد. وَ الطَّيْرَ ،اى و سخّرنا الطّير ايضا،و نيز مرغان را.

وهب گفت:داود-عليه السّلام-در بيابان مى‌رفتى و تسبيح مى‌كردى،كوهها و مرغان همچنان با او تسبيح مى‌كردندى [4]. وَ كُنّٰا فٰاعِلِينَ ،و ما بوديم كه فاعل اين بوديم،يعنى مظهر اين معجزات بر دست او.

وَ عَلَّمْنٰاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ ،و بياموختيم او را كردن درع و زره براى شما.و «لبوس»،نزديك عرب همۀ سلاح باشد،قال الشّاعر:

و معي [5]لبوس للبئس كانّه روق [6]بجبهة ذي نعاج مجفل
يصف رمحا.

و خداى تعالى اين جا درع خواست،و هى فعول به معنى مفعول،كالرّكوب و الحلوب.

قتاده گفت:اوّل كس كه درع كرد داود بود و پيش از او درع نكرده بودند،و انّما صفايح آهن بود،داود-عليه السّلام-به حلقه‌ها كرد و درهم فگند به آسانى، ازآنجا كه خداى تعالى آهن بر دست او نرم كرده بود و او را به آتش حاجت نبودى.قوله: لِتُحْصِنَكُمْ ،عاصم خواند به روايت أبو بكر و يعقوب به روايت رويس:

لنحصنكم،بالنّون،اعتبارا بقوله: وَ سَخَّرْنٰا مَعَ دٰاوُدَ، و علمناه.و ابو جعفر و ابن عامر