ايشان راه برند.

و كرديم آسمان را سقفى [1]نگاه داشته،و ايشان از دلايل آن برگرديده‌اند [2].

و او آن است كه بيافريد شب و روز و آفتاب و ماه همه در فلك شنا و مى‌برند [3].

و نكرديم ما هيچ آدمى را از پيش تو هميشه [4]اگر بميرى تو ايشان هميشه خواهند ماندن [5]؟ هر تنى چشندۀ مرگ است و بيازماييم[شما را] [6]به بد و نيك و با ما آرند شما را.

و چون بينند [7]آنان كه كافراند نگيرند تو را الّا فسوس [8]،اين است آن‌كه دشنام مى‌دهد خدايان شما را و ايشان به ذكر خداى كافراند.

بيافريدند آدمى را از شتاب،بازنمايم شما را آيات من،با من تعجيل مكنى.

[30-ر] مى‌گويند كى باشد اين وعده اگر شما راستيگرى.

اگر بدانندى آنان كه كافراند آنگه كه بازندارند از رويهاشان آتش و نه از پشتهاى ايشان،و نه ايشان را يارى دهند.

بل آيد به ايشان