و نفرستاديم ما از پيش تو از پيغامبرى الّا كه وحى كرديم به او كه نيست خداى [4]مگر من،مرا پرستيد.
گفتند [5]:بگرفت خداى فرزندى،منزّه است او بل بندگانىاند گرامى [6].
سبقت [7]نبرند او را به گفتار و ايشان به فرمان او كار كنند[29-ر].
داند آنچه پيشين [8]ايشان است و آنچه پسين [9]ايشان است و شفاعت نكنند الّا آن را كه او خواهد،و ايشان از ترس او مىترسند [10].
و آنكس كه گويد [11]از ايشان كه من خدايم بجز او،آن را پاداشت دهيم دوزخ،چنين پاداشت دهيم ستمكاران را.
نمىبينند آنان كه كافر شدند كه آسمانها و زمين بودند بسته،ما بگشاديم آن را و كرديم از آب هر چيزى زنده،نمىگروند!
و كرديم در زمين كوهها تا بنچسبد [12]بديشان،و كرديم در او راهها تا همانا