و قرائت آن‌كس كه او خواند: كَيْدُ سٰاحِرٍ ،اضافة الفعل الى فاعله باشد،و قرائت آن‌كس كه«كيد سحر»خواند،از باب مسجد الجامع و يوم الجمعة باشد،چه كيد خود سحر است. وَ لاٰ يُفْلِحُ السّٰاحِرُ ،و فلاح و ظفر نيابند [1]ساحران [2]به هر راه كه آيند [3]،يعنى به هر چيز [4]كه [5]كند.

فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّداً ،ساحران را به روى در آوردند به سجده.و براى آن بر فعل مجهول گفت كه،چون معجزه موسى بديدند-و ايشان ساحر بودند و تعاطى سحر كرده ساليان بسيار-به اوّل نظر بدانستند كه آن نه از جنس سحر است،چه انواع سحر بر [6]ايشان پوشيده نبود،علم حاصل شد ايشان را به حقّى [7]و درستى آن بر وجهى كه رفعش وقت را ممكن نبود،به سجده در آمدند چنان كه پنداشتى كه ايشان را به سجده در آوردند.وجهى دگر آن‌كه:چون به توفيق خداى و لطف و تمكين و تخليۀ او كردند،به منزلت آن بود [8]از روى مجاز كه خداى كرد،براى آن گفت: فَأُلْقِيَ .و قوله: سُجَّداً ،نصب او بر حال است از مفعول.و قٰالُوا آمَنّٰا ،گفتند ايمان آورديم به خداى هارون و موسى تا كسى گمان نبرد كه ايشان به اين خداى فرعون را خواستند.

قٰالَ آمَنْتُمْ ،ابن كثير و حفص و ورش خواندند: آمَنْتُمْ ،على لفظ الخبر،و كوفيان الّا حفص به دو همزه خواندند على الاستفهام.و باقى قرّاء به همزه‌اى از پس او مدّى.

عند آن فرعون گفت ايشان را،امّا بر خبرى [9]بر وجه تقريع و تعنيف،و امّا بر استفهام، هم بر اين وجه:ايمان آوردى به موسى پيش ازآن‌كه من دستورى دادم شما را،او استاد و مهتر شماست،كه اين سحر شما را او آموخت،من بفرمايم تا شما را دست و پاى ببرند برخلاف،يعنى دست راست و پاى چپ،و آنگه شما را بردار كنم [10]بر درختان خرما،و براى آن درخت خرما اختيار كرد اين كار را تا درازتر بود و هايل‌تر و بلندتر تا همه‌كس بينند [11].و گفتند:اوّل كس كه اين عقوبت بر اين وجه فرمود