فرعون بود،أعنى صلب [1]،دست و پاى برخلاف بريدن.و گفتند:«في»،به معنى على است،چنان كه شاعر گفت:

هم صلبوا العبدىّ في جذع نخلة [2] فلا عطست شيبان الّا باجدعا
و گفتند:در آيت و [3]بيت،«في»به جاى خود است در معنى،براى آن‌كه از جهت ملابستى كه ميان درخت و مصلوب هست پندارى [4]كه درخت ظرف مصلوب است. وَ لَتَعْلَمُنَّ ،و شما بدانى كه از ميان ما و شما-يعنى او و موسى-كه عذاب كه سخت‌تر است و باقى‌تر!و نصب عَذٰاباً ،بر تميز است.

قٰالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ ،ايشان جواب دادند كه:ما تو را نگزينيم بر آنچه به ما آمد از بيّنت و حجّت،و نه بر خداى كه ما را آفريد.بر اين قول«واو»عطف باشد،و گفتند:«واو»قسم است،يعنى تو را نگزينيم بر آنچه معلوم شد [5]از ادلّه و حجج و بيّنات،به حقّ آن خداى كه ما را آفريد. فَاقْضِ مٰا أَنْتَ قٰاضٍ ،آن حكم كه خواهى كردن مى‌كن،و گفتند،معنى آن است كه:تمّم ما عزمت عليه،فانّ القضاء في اللّغة هو الاتمام و الاحكام،قال:

و عليهما مسرودتان قضا هما داود او صنع السّوابغ تبّع
إِنَّمٰا تَقْضِي هٰذِهِ الْحَيٰاةَ الدُّنْيٰا ،تو حكم در اين دنيا توانى كردن كه تو را در آخرت حكمى نباشد،و نصب او بر ظرف است.و كوفيان گفتند:نصب است به عدم الخافض.

إِنّٰا آمَنّٰا بِرَبِّنٰا ،و در خبر است كه،آسيه پرسيد كه:كه غالب شد؟و دست كه را بود؟گفتند:موسى را.گفت [6]:آمنت بربّ موسى و هارون.فرعون گفت:از دل مى‌گويى؟گفت:اى و اللّه!گفت:بروى و بنگرى سنگى كه از آن سنگى‌تر [7]نباشد بيارى تا بر او زنيم تا بميرد.برفتند و سنگى بياوردند.او سر سوى آسمان كرد،خداى