و منه:الافراط الاسراف لأنّه تقدّم بين يدى الحقّ.

خداى تعالى ايشان را گفت: لاٰ تَخٰافٰا ،مترسى، إِنَّنِي مَعَكُمٰا ،كه من با شماام، أَسْمَعُ وَ أَرىٰ ،سخن شما مى‌شنوم و مكان شما مى‌بينم.و گفتند:شنوم آنچه شما گوييد و بينم آنچه شما كنيد.و گفتند:انتما بعيني و علمي،شما به چشم و علم منى.من از شما غافل نه‌ام،شما را ضايع نگذارم تا او بر شما سطوت كند.

فَأْتِيٰاهُ ،به او شوى و بگويى كه ما دو پيغامبريم از خداى،به تو براى آن آمده‌ايم تا دست از بنى اسرائيل بدارى،و ايشان را با ما گسيل كنى،و نيز عذاب نكنى ايشان را برآن جمله كه مى‌كردى از بار و بيگار و كارهاى گران و استعباد [1]و بنده گرفتن. قَدْ جِئْنٰاكَ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكَ ،و ما آمده‌ايم و از خداى تو آيتى و بيّنتى [2]و حجّتى آورده‌ايم،نه آن است كه دعوى مى‌كنيم بى‌برهان و به ختم سخن بگوى كه:

وَ السَّلاٰمُ عَلىٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدىٰ ،سلام برآن باد كه او پس‌رو راه راست باشد،و گفتند:سلام،به معنى سلامت است و عَلىٰ ،به معنى«لام» [3]است،يعنى سلامت در دوجهان آن را باشد كه او متابع راه راست بود.

إِنّٰا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنٰا ،به ما وحى كرده‌اند كه:عذاب برآن خواهد بود [4]كه او خداى را و پيغامبران را [5]به دروغ دارد،و پشت بر ايشان كند،يعنى فرمان ايشان رها كند و از قبول قول ايشان اعراض نمايد.

قٰالَ فَمَنْ رَبُّكُمٰا يٰا مُوسىٰ ،در كلام حذفى و اختصارى هست،و تقدير آن است كه:فأتياه فقالا له ذلك فقال لهما من ربّكما يا موسى،ايشان به نزديك فرعون آمدند و رسالت و پيغام خداى بگزاردند [6]،فرعون ايشان را گفت:خداى شما كيست اى موسى؟اين خطاب با موسى كرد براى آن‌كه با او انبساط داشت. موسى گفت:

خداى ما آن است كه هر چيزى بداد خلقش را،گفتند:معنى آن است[كه] [7]هر خلقى را آنچه صلاح معاش ايشان است بداد،اين قول حسن و قتاده است.مجاهد