را از آبى ز[ر]دابه [1].

فروبرد آن را و نزديك نبود كه آسان فروشود آيد به او مرگ از هرجايى و او نباشد مرده و از پس او عذابى بود درشت.

مثل آنان كه كافر شدند به خدايشان كارهايشان چون خاكستر [2]بود كه سخت شود به او باد در روز باد سخت [3]،توانايى ندارند از آنچه كرده باشند بر چيزى آن است گمراهيى دور.

نبينى كه خداى بيافريد آسمانها و زمين را به حق و درستى؟اگر خواهد ببرد شما را و بيارد خلقى دگر را [4].

و نيست آن بر خداى دشخوار [5].

برون آيند براى خداى جمله،گويند ضعيفان آنان را كه تكبّر كردند [6]:ما بوديم شما را پس‌رو،هستى شما بگزيراننده [7]از ما از عذاب خداى؟چيزى گويند اگر راه نمودى ما را خداى،راه نمودمانى شما را راست است بر ما اگر زارى كنيم يا شكيبايى كنيم،نيست ما را جاى گريزى.