گويد ابليس چون گزارده شود [1]كار خداى وعده داد شما را وعده‌اى درست،و من وعده دادم شما را و خلاف كردم و نبود مرا بر شما دستى و قوّتى [2]جز آن‌كه بخواندم شما را اجابت كردى مرا،و ملامت مكنى مرا و ملامت كنى خود را،من نيستم فريادرس شما [3]،و شما نيستى فريادرس من،من كافر شدم به آنچه انباز كردى مرا از پيش،اين بيدادگران را بود عذابى دردناك.

و ببرند [4]آنان را كه ايمان آرند و كار نكو كنند [5]در بهشتهايى كه مى‌رود از زير آن [6]جويها،هميشه باشند در آنجا به فرمان خدايشان،تحيّت ايشان در آنجا سلام بود.

نبينى چگونه زد خداى مثل،سخنى پاكيزه چون درختى پاكيزه اصل آن درست بود و شاخ آن در آسمان؟ بدهد ميوه‌اش [7]هر سال به فرمان خداى،بزد خداى مثلها براى مردمان تا مگر ايشان انديشه كنند.

و مثل سخنى پليد چون درختى پليد باشد كه بكنند از بالاى زمين،نبود آن را [8]قرارى.

بدارد خداى آنان را كه ايمان آرند به سخن درست در زندگانى دنيا و در آخرت و گمراه كند خداى بيدادگران را،و بكند خداى آنچه خواهد.