يعنى ايشان حسود را چنان به خشم آرند تا هر ده انگشت برايشان بگزد،و قال آخر فى هذا المعنى:

قد افنى انامله ازمة فاضحى يعضّ علىّ الوظيفا
وَ قٰالُوا إِنّٰا كَفَرْنٰا بِمٰا أُرْسِلْتُمْ بِهِ ،و گفتند:اين كافران پيغامبران را كه:ما كافريم به آنچه شما را به آن فرستاده‌اند،و ما در شكّيم از آنچه شما ما را با آن دعوت مى‌كنى،شكّى مريب،يعنى موجب ريبت و تهمت.

قٰالَتْ [1]رُسُلُهُمْ ،پيغامبران ايشان را جواب دادند و گفتند: أَ فِي اللّٰهِ شَكٌّ ،در خداى شكّى هست كه آفريدگار آسمانها و زمينهاست؟براى آن گفتند كه ايشان مقرّ بودند كه:آسمان و زمين خداى آفريد نه بتان جماد،فى قوله: وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللّٰهُ [2]... ،آنگه گفتند:اين خداى-كه در او شك نيست و آفرينندۀ آسمانها و زمين است-مى‌خواند شما را تا بيامرزدتان.و قوله: مِنْ ذُنُوبِكُمْ ،اولى‌تر آن است كه«من»صله باشد،و سيبويه گفت:نشايد در [3]موجب «من»زيادت كردن.و ابو على گفت:تبعيض است،و گروهى گفتند:«من»بدل است،يعنى با مغفرت بدل كند از گناه شما[61-ر].و آن‌كه گفت:«من» تبعيض است،گفت:تا بعضى گناهانتان بيامرزد،و شايد كه«من»،تبيين باشد و شما را تأخير كند تا به وقتى مسمّى و نام برده،يعنى آجال وفات [4]ايشان و وقت مرگشا [5]تا تعجيل نبايد كردن عذاب برايشان به كفرشان پيش حلول اجل مرگشان [6]، ايشان جواب دادند پيغامبران را و گفتند:شما هم چون [7]ما آدميانى،فريشتگان نه‌اى [8]،و غرض شما در اين آن است تا ما را از دين و طريقت پدران ما برگردانى و از معبودانى كه ايشان مى‌پرستيدند [9].بر اين دعوى كه مى‌كنى حجّتى روشن بيارى.

رسولان ايشان را جواب دادند و گفتند:همچنين است،ما آدميانيم همچون شما