آية التسمية

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ [1] ،عبد اللّه مسعود روايت كند كه رسول-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-گفت:

من قرأبسم اللّه الرّحمن الرّحيم كتب اللّه له بكلّ حرف اربعة آلاف حسنة و محا عنه اربعة آلاف [2]سيّئة و رفع [3]له اربعة آلاف [4]درجة، گفت:

هركه اين آيت بخواند،خداى تعالى او را به هر حرفى چهار هزار حسنه بنويسد،و چهار هزار سيّئه بسترد،و چهار هزار درجه به هر حرفى رفيع كند.

و عبد اللّه عبّاس مى‌گويد،رسول-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-گفت:معلّمان بهترين مردمانند كه بر زمين مى‌روند جز [5]انبيا و ائمّۀ بر گرفته،براى آن‌كه هرگه كه دين خلق [6]شود،مجدّد كنند،يعنى به تعليم قرآن.آنگه گفت:آنچه ايشان را.

دهى [7]بر وجه عطيّه دهى [8]،و ايشان را به مزد مگيرى [9]تا در حرج نيفگنى ايشان را.

چون معلّم كودك را تعليم [10]كند بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ [11]،خداى تعالى براتى بفرمايد نبشتن [12]از دوزخ براى كودك و مادر و پدرش [13]و براى معلّم.

و در خبرى مى‌آيد كه:رسول-عليه الصّلاة و السّلام-با جماعتى به گورستانى بگذشت،اشارت به گورى كرد،گفت:خداوند اين گور را عذاب مى‌كنند.چون بازآمد ،آن عذاب از خداوند [14]گور برداشته بودند،گفت:بار خدايا!سبب چيست؟ جبريل-عليه السّلام-آمد و گفت:مرد عاصى بود و مستحقّ عذاب،جز كه فرزندى