كَمَنْ كانَ فاسِقاً لا يَسْتَوُونَ‌ يعنى آيا پس كسى كه مؤمن باشد مانند كسيست كه فاسق باشد مساوى نيستند پس فرمود اما آنها كه ايمان آورده‌اند و اعمال صالحه كردند پس از براى ايشانست بهشتهائى كه مأواى دائمى مؤمنانست بسبب آنچه كردند از ايمان و اعمال صالحه و اما آنها كه فاسق بودند پس مأواى ايشان جهنم است و بسندهاى بسيار حافظ ابو نعيم و ديگران از ابن عباس و مجاهد و غير ايشان روايت كرده‌اند كه مؤمن على بن ابى طالب است و فاسق وليد بن عقبه است و در دلالت اين آيه بر كمال ايمان آن حضرت شكى نيست بلكه دلالت بر عصمت آن حضرت ميكند چون در برابر فاسق واقع شد و جزم به دخول جنت او شده است و اگر در اين سخنى رود دلالت بر فضل و ايمان آن حضرت ما را در اين مقام كافيست‌

(دليل چهاردهم) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ

يعنى آنها كه ايمان آورده‌اند و عمل شايسته كرده‌اند ايشانند بهترين خلايق پس بعد از آن فرموده است‌ جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ‌ يعنى جزاى ايشان نزد پروردگار ايشان باغستانهاى با اقامت است كه جارى ميشود در زير آنها نهرها كه هميشه ابد الآباد در آنها خواهند بود خدا راضى است از ايشان و ايشان راضى‌اند از خدا اين از براى كسيست كه ترسد از پروردگار خود بدان كه در احاديث معتبره بسيار از طرق خاصه و عامه وارد شده است كه اين آيات در شأن حضرت امير عليه السّلام و شيعيان او نازل شده چنانچه حافظ ابو نعيم بسند خود از ابن عباس و حضرت امام محمد باقر عليه السّلام روايت كرده است كه چون اين آيه نازل شد حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بحضرت امير المؤمنين عليه السّلام گفت كه مصداق اين آيه توئى و شيعيان تو در روز قيامت خواهيد آمد تو و شيعيان تو راضى و پسنديده و خدا از شما راضى و خواهند آمد دشمنان تو غضبناك و غل در گردن ايضا بسند خود از حارث اعور روايت كرده است كه حضرت امير المؤمنين عليه السّلام فرمود كه ما اهل بيتيم كه كسى را بما قياس نميتوان كرد مردى بنزد ابن عباس رفت و اين سخن را بر سبيل استغراب باو نقل كرد ابن عباس گفت مگر على مثل پيغمبر نيست در آنكه او را بديگران قياس نميتوان كرد پس گفت اين آيه در شأن على نازل شده است كه‌ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ و ابو القاسم حسكانى در شواهد التنزيل روايت كرده است از بريدة بن شراحيل كاتب امير المؤمنين عليه السّلام كه گفت شنيدم از آن حضرت كه فرمود رسول خدا قبض روح شد در حالتى كه بسينه من تكيه كرده بود پس در آن حالت گفته بود يا على شنيده‌اى قول خدا را كه‌ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ پس فرمود