فرهنگ قرآن، اخلاق حمیده ج‌1 359
مرحوم شیخ طایفه علی بن حسن طوسی در تفسیر تبیان فی قوله: «إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ»، [1] از قول مجاهد و سدی گفته: معنای آن این است که اجرت شیر مادر را به مقدار اجرت المثل پرداخت کند و بنابر قول سفیان، به قدر اجرت دایه بپردازد، و بنابر قول ابن شهاب، بابت شیر دادن پرداخت کند، و بنا بر قول ابن جریح، اجرت مادر و نظیر آن را پرداخت نماید. مرحوم شیخ طبرسی در تفسیر مجمع البیان علاوه بر ذکر اقوال مذکور در تفسیر آیه، در معنای قوله: «آتَیْتُمْ»، فرموده: یعنی: «ضمنتم و الزمتم»؛ بدین معنا که شما ضامن بوده و ملزم به پرداخت آن هستید. [2]
همین‌طور فی قوله تعالی: «وَ لکِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ»، [3] فرموده: سلامة، رهایی یافتن از آفت است. سلم، یسلم سلامة و أسلمه اسلاما، هنگامی است که او را به سلامتی رد کند، و اسلم الانسان، هنگامی است که از لحاظ دین در سلامت داخل گردد، و سلّمه تسلیما، هنگامی است که او را رهایی دهد. استسلم و استسلاما، هنگامی است که خودش را برای امری تسلیم و واگذار کند، و تسلم تسلما، هنگامی است که با لمس کردن آن (سنگ اسود)، سلامتی را طلب کند. [4]
نیز فی قوله تعالی: «إِلَّا إِیماناً وَ تَسْلِیماً»، [5] فرموده: جز این‌که خدای متعال را تصدیق نمودند و نسبت به پیامبر او مطیع و منقاد گردیدند. [6]
هم‌چنین فی قوله تعالی: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ»، [7] فرموده: صلوات خدای متعال، انواع اکرام او از کرامات و تفضیل، اعلای درجات و ترفیع منازل و ثنای او و غیر آن است که به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله اعطا نموده است و صلوات ملایکه، درخواست آنان از خدای تعالی است که مانند آن را به او اعطا نماید، و فی قوله تعالی: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ