كمترين ايام حيض سه روز،و بيشترين ده روز بود.

دليلش اجماع اين طائفه است.ديگر آنكه هيچ خلاف نيست كه از سه روز تا ده روز حيض است،و دليل نيست بر آنكه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز حيض است.

و كمترين طهر ميان دو حيض ده روز است،و بيشترين را حدى نيست،بهمان دليل كه گفته شد.

پس اگر در ابتدا خون بيند،و همچنان مى‌بيند تا ده روز،حيض باشد.و اگر پس از ده روز بيند،استحاضه باشد،همچنان تا ده روز تمام زيرا كه كمترين ايام استحاضه است.و اگر در بيست و يكم خون بيند،و سه روز بردارد،حيضى ديگر بود.و اگر سه روز خون ديد و منقطع گشت،حيض باشد.

و چون ده روز ديگر بگذرد،و خون بيند، هم برين اعتبار مى‌رود تا آنگاه كه عادتش قرار گيرد،آنگاه عمل بر عادت كند.

و حرام باشد بر حائض هر چه بر جنب حرام است،و نماز بر وى واجب نيست.

اما قضاى روزه بر وى واجب باشد.

و واجب باشد بر وى كه شوهر را از و طى منع كند،و وطى بر شوهرش حرام بود.و اگر وطى كند كفارت لازم شود بر وى:در ثلث اول يك دينار،و در ثلث دوم نيم دينار و در ثلث آخرين دانگى و نيم.

و دليلش اجماع اين طايفه است،و آنكه از رسول ص روايت كرده‌اند:

«من اتى اهله و هى حائض فليتصدق» ،يعنى هر كه با زن خود در حال حيض و طى كند،بايد كه صدقه بدهد،«فليتصدق»امر است.و امر اقتضاى وجوب كند.

و اگر خون منقطع شود و فرج خود شسته باشد،شوهرش را روا بود كه با وى و طى كند،اگر چه غسل نكرده باشد.

دليلش قوله: «وَ لاٰ تَقْرَبُوهُنَّ حَتّٰى يَطْهُرْنَ» ،يعنى نزديكى مكنيد با ايشان تا آنگه كه از حيض پاك شوند.بايد كه چون پاك شوند نزديكى با ايشان روا بود.

و قوله تعالى: «فَإِذٰا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ» ، يعنى،چون پاك شوند،نزديكى با ايشان روا بود،و نه آنكه غسل كنند،براى آنكه «تطهر»،بمعنى:«طهر»باشد،با آنكه محمول است بر شستن فرج.

اما استحاضه،چون خون وى بر پنبه پيدا شود،و آغشته نگردد،بر وى بود كه هر نمازى را پنبه‌ور كو بدل كند،و وضو كند.و اگر آغشته گردد،اما بيرون نرود، بر وى بود كه نماز بامداد را غسل كند،و ديگر نمازها را وضو كند،و پنبه‌ور كو بدل كند.

و اگر از پنبه‌ور كو بيرون رود،بروى بود كه در شبانروزى سه غسل كند:غسلى براى نماز بامداد،و غسلى براى نماز پيشين و ديگر،و غسلى براى نماز شام و خفتن.و چون چنين كند،بر وى حرام نباشد آنچه بر حائض حرام باشد،بلكه حكم او حكم پاكان باشد.

اما نفاس:خونى بود كه زن آن را بر عقب زادن بيند،بيشترين ايام او ده روز بود،و كمترين او را حدى نيست.و هر خون كه بعد از ده روز بيند،آن استحاضه بود،و حكم وى حكم حائض بود،در جملۀ احكام.

(رجوع شود به معتقد الاماميه ص 201،