(1) خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، زنجانى ، تبريزى : چنانچه او مال را بگذارد و برود و آن مال تلف شود. .

(2) مكارم : بهتر آن است كه اگر مى‌تواند آن را نگهدارى كند.

سيستانى : مسأله اگر انسان به صاحب مال بفهماند كه حاضر به نگهدارى مال او نيست و مال را از او نگيرد، ولى او مال را بگذارد و برود، و آن مال تلف شود، امانتدار ضامن نيست ولى احتياط مستحبّ آن است كه اگر ممكن باشد آن را نگهدارى نمايد.

[مسأله 2332]

مسأله 2332 كسى كه چيزى را امانت مى‌گذارد، هر وقت بخواهد مى‌تواند آن را پس بگيرد و كسى هم كه امانت را قبول مى‌كند، هر وقت بخواهد مى‌تواند آن را به صاحبش برگرداند.

سيستانى : مسأله كسى كه چيزى را وديعه مى‌گذارد، هر وقت بخواهد مى‌تواند وديعه را بهم بزند، و همچنين امانتدار هر وقت بخواهد مى‌تواند وديعه را بهم بزند.

بهجت : مسأله امانت‌گذار هر وقت بخواهد مى‌تواند امانت را پس بگيرد و همچنين امانت‌دار، هر وقت بخواهد مى‌تواند امانت را به صاحبش بر گرداند، و اگر مالك امانت را طلب كند و امانت‌دار با اين كه ردّ امانت برايش ممكن است امانت را ندهد، ضامن است و بعد از آن حكم غصب را پيدا مى‌كند، زيرا بدون رضايت مالك نزد او مى‌ماند.

[مسأله 2333]

مسأله 2333 اگر انسان از نگهدارى امانت منصرف شود و وديعه را به هم بزند بايد هر چه زودتر مال را به صاحب آن يا وكيل يا ولىّ صاحبش برساند، يا به آنان خبر دهد كه به نگهدارى حاضر نيست و اگر بدون عذر مال را به آنان نرساند و خبر هم ندهد چنانچه مال تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.

[مسأله 2334]

مسأله 2334 كسى كه امانت را قبول مى‌كند، اگر براى آن، جاى مناسبى ندارد، بايد جاى مناسب تهيّه نمايد و طورى آن را نگهدارى كند (1) كه مردم نگويند (2) در امانت خيانت كرده و در نگهدارى آن كوتاهى نموده است (3) و اگر در جايى كه مناسب نيست بگذارد و تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.

(1) مكارم : كه مردم بگويند در حفظ امانت كوتاهى نكرده است در غير اين صورت اگر تلف شود ضامن است.

سيستانى : كه گفته نشود در نگهدارى آن كوتاهى نموده است و اگر در اين امر كوتاهى كند و تلف شود، بايد عوض آن را بدهد.

(2) بهجت : كه عرفاً نگويند. .

(3) خوئى ، تبريزى ، زنجانى : طورى آن را نگهدارى كند كه مردم نگويند در نگهدارى آن كوتاهى نموده است. .

[مسأله 2335]

مسأله 2335 كسى كه امانت را قبول مى‌كند، اگر در نگهدارى آن كوتاهى نكند (و تعدّى